er is geen gebrek aan middelen

  • - maar een gebrek aan creativiteit -

Het kind met de koptelefoon

Ik was altijd bezig met muziek en tekenen.

Vrijdagavond zat ik met mijn koptelefoon naar de Dance Department te luisteren, deed de voiceover mee met elke track.

En tekenen kon ik ook als geen ander.
En met knutselen verloor ik de tijd.

Enorm creatief, keek verder dan verwacht werd.
Op school keken ze daar anders naar.

Daar werd ik getest en wezen ze naar een auto.
"Mercedes" ,zei ik.
Niet omdat ik de auto negeerde, maar omdat ik het logo zag.

Ze dachten dat ik autistisch was.
ik dacht dat anderen niet goed keken en dat bedoelde.

Die gave om details te zien die anderen missen, de toon achter woorden, de houding achter verhalen.
Dat is nooit weggegaan.

De gids tussen ratio en intuïtie

Ik maak het onderbewuste bewust.
Kijkt niet alleen naar wat er geschreven staat,
maar naar hoe het zich voelt.

Mijn klanten transformeren ,omdat ik deuren opent die zij niet zagen.

Ik laat zien dat het mes aan twee kanten snijdt,
dat out-of-the-box denken en controle samen kunnen bestaan.

Mijn gift: het irrationele laten dansen met het rationele, zodat handelen en gevoel eindelijk synchroon lopen.

De beweging van binnenuit

Als artiest doe ik wat mijn consultancy niet kan:
beweging uitnodigen vanuit het lichaam zelf, niet vanuit wat al bekend is.

Ik draait techno via een hydride set,
haal elementen erbij en eruit zoals het moment vraagt.

Maak zelf mijn muziek en visualisaties.

Vanuit mijn creativiteit en geluid, nodig ik je uit.

Want wat ik als sportleraar wist en als NLP-practitioner leerde:
echte transformatie gebeurt niet via het hoofd,
maar via het lijf dat begint te bewegen
op een ritme dat het herkent als thuis.